Εκδηλώσεις ειδωλολατρικής πίστης και λατρείας στη σύγχρονη κοινωνία.

 

Αναμφισβήτητα, η σύγχρονη κοινωνία θα μπορούσε να θεωρηθεί μια πιστή αναπαράσταση των παλαιών Χριστιανικών χρόνων, καθώς πληρεί όλες τις προϋποθέσεις υπό τις οποίες η ειδωλολατρική πίστη μπορεί να ευδοκιμήσει και να ασκήσει την κακόβουλη επιρροή της. Δεν είναι σπάνιο φαινόμενο να προκύπτουν όλο και περισσότερες φορές εκδηλώσεις ειδωλολατρικής λατρείας στην καθημερινότητά μας. Όπως είναι ευρέως διαδεδομένο, ο άνθρωπος όντας νοήμων όν, δόθηκε ακόμα από τα χρόνια του Αβραάμ, την ευκαιρία να επιλέξει ανάμεσα στο να ακολουθήσει τον πραγματικό Θεό άνευ όρων, αλλά και να διαψεύσει την ίδια Του την ύπαρξη και να αγνοήσει το κάλεσμά του. Όντως, οι εκλεκτοί Του ακόλουθοι ανταμείφθηκαν με ένα ανεκτίμητο δώρο, αυτό της παραμονής δίπλα στον  Θεό και τον Υιό του μετά θάνατον στους ουρανούς. Αντιθέτως, αυτοί που δεν τον ακολούθησαν, πέρασαν μια ζωή, βυθισμένοι μέσα στο ατελείωτο σκοτάδι, αποκομμένοι  από τον πραγματικό κόσμο, απαρνούμενοι την μία και μοναδική αλήθεια για τους Χριστιανούς. Αν και το πέρασμα των αιώνων θα έπρεπε να εξασθενίσει τις πεποιθήσεις τους αυτές και να εγκαθιδρύσει μέσα τους το συναίσθημα της αφοσίωσης στην πίστη που υπόσχεται να σώσει τις ψυχές τους, αντιθέτως μεγάλωσε τις ανασφάλειές τους οδηγώντας τους ακόμα και να αναζητήσουν τον πραγματικό Θεό σε αγαλματίδια. Πέρα από κάθε ανθρώπινη λογική, οι άπιστοι αυτοί υποστηρίζουν κατηγορηματικά την ύπαρξη ανώτερων δυνάμεων στο άψυχο ξύλο ή μάρμαρο. Δυστυχώς, το εύρος των «σημερινών ειδώλων» έχει μεγαλώσει και πλέον εμπεριέχει όχι μόνο τεχνολογικά υλικά επιτεύγματα αλλά και βασίζεται σε μη αποδεδειγμένες επιστημονικές διαπιστώσεις. Η επιστημονική προσέγγιση σήμερα αποτελεί το «άλλοθι» των άπιστων, καθώς κάθε φορά που ρωτάνε τον εαυτό τους για τις αρρωστημένες πεποιθήσεις τους και αναρωτούνται για την γνώμη που έχει ο κοινωνικός τους περίγυρος για αυτούς, αποφεύγουν να θίξουν το θέμα της ανεδαφικής τους πίστης, επικαλούμενοι μια πιθανή (και τις περισσότερες φορές) μη βάσιμη επιστημονική εξήγηση. Η επιρροή της διαφήμισης σίγουρα αποτελεί έναν καθοριστικό παράγοντα αναπτύξεως τέτοιων διαστρεβλωμένων απόψεων, καθώς το προτεινόμενο και παρουσιαζόμενο ως αλάνθαστο, άριστο, καθώς πρέπει και επιβαλλόμενο έμμεσα από το μαζοποιημένο κοινό, οδηγεί τους παρασυρόμενους λήπτες των μηνυμάτων στην αυθυποβολή. Φυσικά, ύστερα από την χρόνια «πλύση εγκεφάλου» που έχουν δεχθεί, τελικά αποδέχονται την εντελώς παράλογη πίστη και γίνονται μέρος του συνόλου χωρίς να προβάλλουν ιδιαίτερη αντίσταση. Εάν ανατρέξουμε στην ανάλυση της ανθρώπινης ψυχολογίας διαπιστώνουμε ότι μόνο ένα άτομο είναι αδύνατο μετά από κάποιο χρονικό διάστημα να μην συμμορφωθεί με την υπόλοιπη κοινωνική εξίσωση, μετατρέπεται λοιπόν σε θύμα του κομφορμισμού. Λόγω των σημερινών συνθηκών, το ανθρώπινο ον έχει εξασθενίσει ηθικά, καθώς η εμπιστοσύνη κλονίζεται διαρκώς από την μη πολιτική και οικονομική σταθερότητα, τις μεταβολές στη συμπεριφορά των συνανθρώπων του οι οποίοι αποβλέπουν στην εξασφάλιση μιας θέσης εξουσίας στη διεφθαρμένη κοινωνία μας με αθέμιτα φυσικά μέσα. Άρα, πόσο δύσκολο θα μπορούσε να γίνει για έναν δημαγωγό να παρασύρει ένα πλήθος με ασταθείς και καίριες αξίες; Η ανθρώπινη μεταστροφή στα σκοτεινά μονοπάτια των ειδώλων θα μπορούσε κάλλιστα να παρομοιαστεί με την πορεία άβουλων κοπαδιών προς το σφαγείο, οδηγούμενα από τον «κυρίαρχο και αλάνθαστο» βοσκό, ο οποίος αποβλέπει αποκλειστικά στην εξασφάλιση των απαραίτητων οικονομικών πόρων για προσωπικό του όφελος. Άραγε δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο; Παρόλα αυτά, αν και οι περισσότεροι γνωρίζουν τα παραπάνω, συνεχίζουμε αβοήθητοι να βαδίζουμε στο μονοπάτι του σκοταδιού και της αμάθειας. Οδυνηρά, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι το ανθρώπινο είδος έχει αποδυναμωθεί τόσο, ώστε έχει αναπόφευκτα μετατραπεί σε έρμαιο των ισχυρών, οι οποίοι γνωρίζουν καλά τον τρόπο να προσανατολίζουν κατάλληλα το λαό ανάλογα με το συμφέρον τους και τις φιλοδοξίες τους, αφήνοντας πίσω άψυχα αντικείμενα να μας εξουσιάζουν. Ακόμα πιο καταστροφικό βέβαια είναι το γεγονός ότι τα σύγχρονα είδωλο κερδίζουν όλο και περισσότερο προσοδοφόρο έδαφος και στους νεαρούς πολίτες, οι οποίοι, μέσα στα πλαίσια της προσωπικής τους αναζήτησης, παρασύρονται και προσηλυτίζονται από αιρετικούς και όχι μόνο. Όπως είναι εμφανές, γίνονται θύματα της ίδιας της τεχνολογίας που οι ίδιοι ανέπτυξαν. Συνεπώς, δεν αποτελούμε θύματα μόνο των ισχυρών. Οι ισχυροί είμαστε εμείς. Γιατί εμείς δημιουργήσαμε (ή καλύτερα προωθήσαμε) αυτόν τον τρόπο σκέψης. Δυστυχώς, μάθαμε να ζούμε με τις επινοήσεις μας και πολλοί το εκμεταλλεύτηκαν τόσο στον σύγχρονο πολιτικό και οικονομικό τομέα, όσο και στον ηθικό. Φταίχτες είμαστε ο ίδιος ο εαυτός μας, για τον απλό λόγο ότι γίναμε υπόδουλοι των ‘πιστεύω’ μας και του εαυτού μας.                                            

                                            Σύνταξη κειμένου: Κ. Ελ. – Δ.