SCM player skins

Κυριακή 10 Μαρτίου 2013

ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΣΠΕΡΝΕΙ ΑΝΕΜΟ, ΘΥΕΛΛΑ ΘΑ ΘΕΡΙΣΕΙ



 
….Αναμφίβολα, η ελευθερία επιλογής που χαρακτηρίζει τον χριστιανισμό, δίνει στο άτομο την δυνατότητα όχι απλά να ακολουθήσει πιστά την αλήθεια, αλλά και να την απαρνηθεί. Ο ίδιος ο Θεός, όταν πρωτοεμφανίστηκε στον Ισραήλ, του έδωσε το δικαίωμα της επιλογής. Δεν του υπέβαλλε καμία θρησκεία. Αντιθέτως, ο ίδιος ο Ισραήλ αφέθηκε ελεύθερος στα χέρια του ενός και μοναδικού Θεού. Οι Ισραηλίτες με την εμπιστοσύνη τους κέρδισαν την αγάπη Του, η οποία διαφαίνεται έμπρακτα από την καθοδήγηση του Κυρίου ώστε να εγκατασταθούν στην Γη της Επαγγελίας και να ευημερήσουν.
Όμως, κάθε νέα αρχή είναι πάντα δύσκολη και πάντα περιλαμβάνει πειρασμούς, οι οποίοι λειτουργούν ως δοκιμασίες της πίστης και της αφοσίωσης. Σχεδόν τίποτα που να αξίζει πραγματικά δεν παρουσιάστηκε στον άνθρωπο χωρίς κόπο. Η επιλογή του δρόμου που θα ακολουθήσει το άτομο στην πορεία της αναζήτησής του διαμορφώνει το χαρακτήρα του και αντικατοπτρίζει τα 'πιστεύω' και το τι πραγματικά επιζητάει από ένα αντικείμενο λατρείας. Ένα άτομο χωρίς ισχυρή θέληση και αντιστάσεις, πιθανώς παρασυρόμενο από τα ρεύματα της εποχής, το οποίο δεν έχει αναπτύξει ακόμα μια συγκεκριμένη άποψη για θρησκευτικά θέματα, είναι επιρρεπές στον προσηλυτισμό αιρέσεων. Όμως, το ποια θρησκεία θα επιλέξει να λατρέψει, εξαρτάται από το τι πραγματικά επιδιώκει να αποκομίσει από την πίστη του σε αυτήν.
Ένα παράδειγμα, παρμένο από την καθημερινή ζωή, θα μπορούσε να αποτελέσει το εξής: Ένα άτομο, το οποίο βλέπει τη ζωή του να καταστρέφεται μέρα με τη μέρα, στο άκουσμα και μόνο της ύπαρξης μιας θρησκείας που του εγγυάται την βελτίωση του τρόπου ζωής του, θα σπεύσει άμεσα να την ασπαστεί προσφέροντας ολοκληρωτικά την ψυχή του, ανάγοντας μια εικονική λατρεία χωρίς αντίκρισμα σε απόλυτο σκοπό της ύπαρξής του. Εξάλλου, οι αιρετικοί έχουν εντρυφήσει στον τρόπο με τον οποίο να εκμεταλλεύονται τις αδυναμίες και τα ψυχικά κενά του ανθρώπου που βιώνει μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο, ώστε να τον προσηλυτίσουν και να τον υποβάλλουν εμμέσως στη φανατική πίστη σε μια θρησκεία που ο ίδιος δεν μπορεί να συνειδητοποιήσει ότι η επικοινωνία μεταξύ πιστού και Θεού είναι μονόπλευρη. Έτσι το άτομο, συνεχίζει ακάθεκτα να ασπάζεται ένα αντικείμενο άψυχο, που δεν τον κατευθύνει, αντιθέτως, το ίδιο το άτομο αυθυποβάλλεται, θεωρώντας μια ανώτερη δύναμη να τον εξουσιάζει.
Σε αυτή ακριβώς την διαδικασία υποβλήθηκαν οι άπιστοι Ισραηλίτες, που ενώ ο πραγματικός Θεός τους έσωσε, αυτοί στράφηκαν αμέσως στην λατρεία ειδώλων, και ιδιαιτέρως χρυσών μοσχαριών, πράξη όχι απλά παράλογη αλλά και αψυχολόγητη, καθώς σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα συντελέστηκε μια ριζική αλλαγή σε θεμελιώδεις αξίες των Ισραηλιτών. Η σχέση τους ανέκαθεν με τον Κύριο ήταν σχέση κατανόησης. Όμως κάθε ανθρώπινο ον, το οποίο παύει να διατηρεί μια ένθερμη σχέση, με το πέρασμα του χρόνου αποξενώνεται και υιοθετεί χωρίς κανέναν δισταγμό νέους και ως επί το πλείστον αμφιλεγόμενους τρόπους σκέψης και τείνει να στρέφεται σε 'ανεξιχνίαστα μονοπάτια' αναζητώντας μια καινούρια προσωπική του αλήθεια που να τον εκφράζει, θεωρώντας την προηγούμενη πίστη του υποδεέστερη καθώς κάποια στιγμή δεν ωφελείται από αυτήν, όταν δηλαδή ο Κύριος τον δοκιμάζει. Κάθε δοκιμασία του Κυρίου στα μάτια ενός ατόμου που έχει ασπαστεί την χριστιανική πίστη μόνο από την ανάγκη του για ωφέλεια και για την εκπλήρωση των προσωπικών του συμφερόντων, φαντάζει ως ένδειξη ότι ο Κύριος παύει να εκπληρώνει κάθε αλαζονική του επιθυμία. Για αυτό το λόγο και στρέφεται σε άλλους μη υπαρκτούς θεούς για να απαιτήσει την εκπλήρωση νέων επιθυμιών, ακόμα περισσότερων, με αντάλλαγμα την πίστη του.
Αυτό το δρόμο ακολούθησαν και ο Ισραηλίτες. Όμως, για κάθε επιλογή σε αυτή την ζωή, υπάρχει και αντίκτυπο. 'Όταν το άτομο αρχίζει να αμφισβητεί και να μετατρέπεται σε απολωλός πρόβατο, ο ποιμένας του οφείλει να το καλέσει να γυρίσει πίσω. Εάν όμως το πρόβατο δεν επιστρέψει,  οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές και για τους δύο. Το πρόβατο θα χαθεί ολομόναχο χωρίς την καθοδήγηση και την επίβλεψη και ο ποιμένας θα έχει χάσει από το πλευρό του το αγαπημένο του πρόβατο. Όπως λέει ο λόγος, το πρόβατο με την επιλογή του να αποστατήσει θα υποστεί ποικίλα προβλήματα μακριά από τον οδηγό του. Η λύπη του πρόβατου μπορεί να είναι μηδενική, το πλήγμα που δέχεται ο ποιμένας όμως είναι τεράστιο. Όταν ο Κύριος βλέπει τον περιούσιο λαό του, αυτόν που προόριζε να γίνει ο συνδετικός του κρίκος με ολόκληρη την ανθρωπότητα, να στρέφεται σε είδωλα, τους προειδοποιεί ότι το πλήγμα θα είναι και για αυτούς βαρύ. Η οργή του Κυρίου όμως δεν διώχνει τους Ισραηλίτες, αλλά τους καλεί και πάλι γεμάτος αγάπη να γυρίσουν κοντά του και είναι διατεθειμένος να τους συγχωρήσει. Εάν όμως δεν επιστρέψουν, ο Θεός θα χάσει την εμπιστοσύνη του και δεν θα ξαναενδιαφερθεί για τους ανθρώπους που απομακρύνθηκαν από κοντά του.
Ο άνθρωπος είναι η αιτία για όλα τα επακόλουθα που θα συνοδεύουν τις επιλογές του. Παρόλη την επίγνωση του για τις συνέπειες αυτών, συνεχίζει να ακολουθεί ένα τρόπο ζωής που έχοντας συνειδητοποιήσει ότι τον απομακρύνει από την μία και μοναδική αλήθεια, επιλέγει, εκμεταλλευόμενος την ελευθερία που χαρακτηρίζει την χριστιανική θρησκεία αλλά και το ανθρώπινο είδος να αμφισβητήσει και να χαράξει την δική του πορεία, παλεύοντας ολομόναχος και χωρίς κανένα στήριγμα να επιβιώσει στο δύσβατο μονοπάτι της ζωής, απαρνούμενος πεισματικά κάθε είδους βοήθεια, εκφράζοντας μια κάποια εγωιστική συμπεριφορά...

                                                                                                Κ. Ελ. - Δ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου